ဝက္ၿမီး ဘယ္လိုဖမ္းရပ

ေၾသာ္ ေရးမယ္ဆိုမွပဲ ဘယ္လိုစေရးရပါ့။ အင္းပါးလံုး ခရီးထြက္တဲ့အေၾကာင္းေလး ကပဲ ဆက္ေျပာမယ္ေနာ္။ လီလီဟန္းမားၿပီးေတာ့ အမွန္ဆို အိမ္ ျပန္ရမွာကုိ ခရီးကမထြက္ခ်င္ရွာဘူးဆိုေတာ့ မျပန္ပဲ ေျခစၾကာျဖန္႔လိုက္တယ္ဗ်ာ။ အဲ့ဒါ ဘယ္ထိ ေရာက္သြားလည္းဆုိေတာ့ Oslo ထိေရာက္သြားတယ္။ Oslo ဆိုတာကေတာ့ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံရဲ ့ၿမိဳ႕ ေတာ္ပါ။

အဲ့ၿမိဳ႕ကုိ ရထားစီးၿပီးသကာလ ခ်ီတက္တယ္ဆိုပါေတာ့။ မသြားခင္ ညကတည္းက လာလည္မယ့္ အေၾကာင္း ပါးလံုးဦးေလးဆီကုိ ဖုန္းဆက္ထားပါတယ္။ ဦးေလးမိန္းမက လာႀကိဳမယ္ ၿပီးေတာ့ ဘယ္မွာေစာင့္မယ္ ရထားစထြက္တာနဲ႔ ဖုန္းဆက္ဆိုၿပီးေတာ့ ေသခ်ာကုိ မွာပါတယ္။

ပါးလံုးရဲ့မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ကေတာ့ ဖုန္းကုိ လူတျခား ဖုန္းတျခားထားျခင္းပါ။ တခါတေလ အိတ္ထဲ ဒီအတိုင္း ပစ္ထည့္ထားၿပီးေတာ့ ဖုန္းလာခါမွ လိုက္ရွာေတာ့ အသံကၾကားၿပီး ဖုန္းကုိ မေတြ႔ အဲ့ဒါမ်ဳိးက အႀကိမ္မေရတြက္ႏိုင္ပါဘူး။ ဦးေလးမိန္းမကလည္း ဖုန္းကုိခဏခဏကုိ ေခၚပါတယ္။ စိတ္ပူလို႔ပါ။

အဲ့လိုနဲ႔ Oslo ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ ေရာက္သြားေရာ ဦးေလးမိန္းမက ဖုန္းေခၚတယ္။ ပါးလံုးကလည္း ရထားေပၚကဆင္းၿပီးေတာ့ ေအးေဆးလာတာ။ ၿပီးေတာ့ အျပင္လည္း ထြက္ေရာ ဖုန္းကျမည္လာပါေလေရာ။


ဖုန္းကုိရွာတာ ဘယ္လိုမွမေတြ႔ဘူး အိတ္ထဲက ပစၥည္းေတြ ေဆးပုလင္းေတြ အကုန္မွအကုန္ ထုတ္ရတယ္ဗ်ာ တခုခ်င္းစီ အသံကၾကားၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုမွ ကုိင္မရဘူးေလ။ အဲ့ဒါနဲ႔ ဟိုကလည္း ဆက္တိုက္ေခၚ ေနာက္ဆံုး လူေတြကလည္း လွည့္ၾကည့္တယ္ေလ။ ၾကည့္ေပမေပါ့ အေပါက္ဝထိတ္မွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပစၥည္းေတြပံုခ်ပီးေတာ့ ဖုန္းရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနတာေလ။

အဲ့ေတာ့မွ တကယ့္ကုိလမ္းဆံုက ဂ်မ္းပံုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ၾကမ္းပံုျဖစ္ေနၿပီေလ။ ေတြ႔လည္းေတြ႔ ကုိင္လည္း ကုိင္လိုက္ေရာ အဆူခံရပါေလေရာ ဆူရင္လည္းဆူခ်င္စရာေလ ၁၂ခါမကဘူး ေခၚထားတာ။ အခုေတာ့ ဖုန္းတျခားလူတျခားမျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ဦးေလးကေျပာတယ္။ ဖုန္းက ေခြးလိုက္ဆြဲရင္ ေခြးေခါင္းပစ္ေပါက္ဖို႔မဟုတ္ဘူးတဲ့ အေရးႀကီးလို႔ေခၚရင္ ကုိင္ဖို႔တဲ့။ အခုေတာ့ ဖုန္းကုိ အနားမွာပဲထားပါေတာ့တယ္။


အဲ့ေန႔က အိမ္ကုိမေခၚသြားခင္ အာရွဆိုင္ကုိအရင္ေခၚသြားတယ္။ ပါးလံုးဘာစားမလည္း ဘာစားခ်င္လည္းဆိုၿပီးေတာ့။ ပါးလံုးတို႔ကံေကာင္းပံုမ်ား အရင္ဆံုးလိုက္ရွာတာက ဂ်ယ္လီ တထုတ္မွကုိ မေတြ႔ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ႔ အသီးအရြက္ႀကိဳက္တဲ့ပါးလံုး ျမင္းခြာရြက္ရယ္ ကန္စြန္းရြက္ရယ္ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။

ပါးလံုးကုိ လာႀကိဳေတာ့ ဦးေလးရဲ့ သားလည္းပါတယ္။ သူကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေလရဲ့ လွည္းေလးထဲမွာ။ အဲ့ေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကုိယ္မသိ ကုိယ့္အေၾကာင္းသူမသိေသးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကုိယ့္အေၾကာင္းကေတာ့ သူဘယ္သိပါ့မလည္း ကေလးက ၉လပဲရွိေသးတာကုိး။ ၉လဆိုလို႔ အထင္ေတာ့မေသးလိုက္နဲ႔ေနာ္ ဟဲဟဲ။

အဲ့လိုနဲ႔ ပါးလံုး အဲ့ေန႔ကစၿပီးေတာ့ လည္တယ္။ ေရေပၚမွာေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အဦးေတြဆီ ေရာက္တယ္။ ေနာက္ႏိုဘယ္ဆုေပးတဲ့ ေနရာ။ ဘုရင့္နန္းေတာ္ေရွ႕။ ေက်ာင္းေျပးၿပီးလည္လို႔လား မသိဘူး အရသာေတာ္ေတာ္ရွိတယ္။ ျပန္ေရာက္မွသာ ကြန္ျမဴးရံုးက ေခၚအဆူခံရတာအဟိ။ ေနာင္ခါလာေနာင္ခါေစ်းေပါ့။

အဲ့လိုဦးေလးမိန္းမက စားခ်င္တာကုိလည္း ခ်က္ေကၽြးသလို သြားခ်င္တဲ့ေနရာကုိလည္း အစံုလိုက္ပို႔ ေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကုိယ္လံုးတီးပန္းၿခံကုိလည္း ေရာက္ေသးတယ္ဗ်။ ကိုယ္လံုးတီးပန္းၿခံလို႔ ေခၚရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ပန္းၿခံထဲမွာ ရုပ္ထုေတြခ်ည္းပဲ။ ဟိုး ဗိုက္ထဲကေနစၿပီးေတာ့ အသက္ႀကီး အဖိုးႀကီး အဖြားႀကီးအရြယ္အထိ လူေတြရဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးစံု ကုိ ရုပ္ထုထုထားတာ။ အက်ီမပါဘူးဗ် ကုိယ္လံုးတီးခ်ည္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာေတြကေခၚလိုက္တယ္ ကုိယ္လံုးတီးပန္းၿခံ လို႔ေလ။

ပါးလံုးပံုေတြ ရိုက္ခဲ့တယ္။ ပံုေတြနဲ႔လည္း ျပန္ေျပာျပမယ္ေနာ္။ အဲ့လိုလည္ပတ္ၿပီး ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ က်မွသိလိုက္တာက အဲ့ဒီ ကုိးလဆိုတဲ့ ကေလးအေၾကာင္း အရင္ကေတာ့ လုိင္းေပၚမွာ စကားေျပာ ရင္သူတို႔သားအေၾကာင္းေျပာျပရင္ အဲ့ေလာက္ထိလို႔မထင္ဘူးဗ်ာ။ အခုေတာ့ ပါးလံုးတို႔ကုိယ္ေတြ႔။

ပါးလံုး ၿငိမ္ၿငိမ္မေနလွဘူးလားမွတ္တယ္။ သူ႔ကုိျမင္ေတာ့ ေမ်ာက္အရႈံးေပးတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ပါးလံုးအရႈံးေပးလိုက္တာ။ သူတခုခုကုိ ဆြဲလို႔ သူ႔အေဖလွမ္းဆြဲလုိက္တာနဲ႔ လက္နဲ႔မမွီရင္ ေျခေထာက္နဲ႔ ရေအာင္ကုတ္ယူတယ္။ အဲ့ေတာ့သူ႔ထဲမွာ တခုမဟုတ္တခုက ပါလာပါေလေရာ။

အဲ့ဒါတေန႔က်ေတာ့ သူ႔အေမနဲ႔သူ အတူတူအိပ္ေနရာကေန သူ႔အေမက မႏိုးေသးပဲ သူအရင္ႏိုးလာ ပါေလေရာ။ သူ႔အေမလည္းႏိုးေရာ ကြန္ပ်ဴတာက ေအးခ်မ္းေမျဖစ္ေနၿပီ။ Web Cam လည္း သံုးစားမရေတာ့ဘူး နားၾကပ္ကလည္းသီခ်င္းဆိုေနေလရဲ့ “ ဒီမွာတို႔တစစီႀကိဳးပဲ့ခဲ့ၿပီေနာ္ ” တဲ့။ အဲ့ဒါ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ေသးပါဘူး။

ပါးလံုးကုိ ေမးတယ္ ဦးေလးမိန္းမက ကဲပါးလံုးနင္ေျပာတယ္ေနာ္။ ကေလးမွန္သမွ် ပါးလံုးစည္းရံုးလို႔ မရတာ မရွိေသးဘူးလို႔ေလတဲ့။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ပါးလံုးသူ႔ကုိငုတ္တုတ္ပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနႏိုင္ ေတာ့လို႔ပါ။ ေနာက္တခ်က္က ဘယ္လိုစည္းရံုးမလည္း သူက စကားလည္းမေျပာတတ္ေသးဘူး ကုိး။

အင္းစကားမေျပာတတ္ေသးဘူးဆိုလို႔ အထင္ေတာ့မေသးလိုက္ေလနဲ႔ သီခ်င္းကုိ သူ႔ဟာသူဆိုၿပီး သူ႔ဟာသူသိပ္တာဗ်ာ။ သီခ်င္းေလးတေအးေအးနဲ႔ အိပ္တာဗ်။ ဘာမွတ္လည္း။ ပါးလံုးေတာင္ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ တစက္ကေလးမွကုိ အၿငိမ္မေနတာ အဲ့လိုဆိုေတာ့ သူ႔အေဖနဲ႔ အေမက ထမင္းလည္း လက္ဆံုမစားႏိုင္ရွာဘူး။ တေယာက္တလွည့္ထိန္းရင္းေပါ့ေလ။

ကုိယ္ဝန္လြယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ေမ်ာက္ၾကည့္မိရင္ ကေလးက အရမ္းေဆာ့ တယ္ၾကားဖူးတယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ စဥ္းစားမိတယ္။ သူ႔အေမက ေမ်ာက္ကုိၾကည့္ရေအာင္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေပါ့။ မင္းစစ္ၿငိမ္းကုိ ေတာ့ တကယ္မႏိုင္ဘူးေနာ္လို႔လည္းေျပာလိုက္ေရာ သူ႔အေမက ဘယ္ႏိုင္မလည္းတဲ့ ငါသူ႔ကုိယ္ဝန္နဲ႔တုန္းက စားခ်င္တာက ဝက္ၿမီးနဲ႔ ငါးခ်ဥ့္တဲ့ေလ။

ဝက္ၿမီးနဲ႔ ငါးခ်ဥ့္ကုိ ဘယ္လိုစားခ်င္မွန္းမသိဘူးတဲ့။ သူအဲ့ဒါကုိစားခ်င္လို႔ ပါးစပ္က သေရေတာင္ ထြက္တယ္ဆိုပဲ။ ေၾသာ္ ဝက္ၿမီးဆိုတာကလည္း အၿငိမ္မွမေနပဲ။ ငါးခ်ဥ့္ပါေပါင္းလိုက္ေတာ့ ေအးေရာ။ ေမ်ာက္ပါၾကည့္မိရင္ေတာ့ မေတြးရဲေတာ့ဘူး။ ကေလးက ေဆာ့လည္းေဆာ့သလို ဥာဏ္လည္းေကာင္းတယ္။

အဲ့လိုဆိုေတာ့ သူတို႔သားေလး ေဆာ့လြန္းလို႔ ဖ်က္စီးလြန္းလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ညည္းမယ္ေတာ့ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ပါးလံုးအဲ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဦးေလးကုိ ဟ ငါ့ဦးေလး တီဗီက ဖလပ္ျပားႀကီးနဲ႔ပါလား မို္က္တယ္ဆိုေတာ့ ပါးလံုးေရတဲ့ ငါလည္းရွိလို႔မဟုတ္ဘူးဟ မင္းစစ္ၿငိမ္းက သူမ်ားအိမ္သြားလည္ ေတာ့ အဲ့ဒီတီဗီကုိျမင္ၿပီး မထေတာ့ဘူးတဲ့ ေခၚေတာ့ ငိုတယ္တဲ့ အဲ့ဒါနဲ႔ ေနာက္ေန႔ သူအလုပ္လုပ္ ၿပီးရွာထားသမွ် ပုိက္ဆံအကုန္နဲ႔ သြားဝယ္ေပးလိုက္တာတဲ့။”

ေၾသာ္ ဒီလိုဆိုေတာ့ စကားမေျပာတတ္တဲ့ သားေလးက အမူအရာနဲ႔ေတာင္းဆိုတာကုိေတာင္ လိုက္ေလွ်ာေပးခ်င္တဲ့ ဖခင္တေယာက္ရဲ့ ေမတၱာကုိ ပါးလံုးခံစားလိုက္ရတယ္။ အဲ့လိုဆိုေတာ့ မင္းစစ္ၿငိမ္းအေမကလည္း တားမယ္ထင္လား။ ေစ်းဒီေလာက္ႀကီးတာ မဝယ္နဲ႔လို႔မတားတဲ့ အျပင္ ပါးလံုးနဲ႔ သြားတဲ့လမ္းတေလွ်ာက္ ငါ့သားေလးအတြက္ ငါ့သားေလးအတြက္နဲ႔ကုိ ေနတာပဲ။

ေၾသာ္ ဒီလိုဆိုေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး သားကုိပဲၾကည့္တယ္ထင္ဦးမယ္။ အဲ့တီဗီႀကီးရဲ့ေဘးမွာ စာအုပ္စင္ကုိေတြ႔ေတာ့ ပါးလံုးက ပါးလံုးလည္း စာအုပ္ေတြအတြက္ စင္ဝယ္ရမယ္လို႔ ေျပာေတာ့ အဲ့စာအုပ္စင္က ရာဇဝင္နဲ႔ဆိုပဲ။

စာအုပ္စင္က အႀကီးႀကီးဗ်ာ။ အဲ့ဒါကုိ သူ႔မိန္းမက အိမ္မွာစာအုပ္ေတြပြေနတာပဲ စာအုပ္စင္ကုိ ဒီေန႔ပဲ လိုခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ပူဆာတာနဲ႔ အဲ့စာအုပ္စင္ကုိ ေက်ာင္းကအျပန္ ဝင္ဝယ္ၿပီးေတာ့ ထမ္းလာတယ္တဲ့ေလ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ လူေတြကလည္း သူ႔ကုိေတာင္ေၾကာက္ၾကတယ္တဲ့ ဘယ္အခ်ိန္သူတို႔ေခါင္းေပၚ ဒီစင္ႀကီး ျပဳတ္က်မလည္းဆိုၿပီးေတာ့တဲ့ေလ။ ဒီႏိုင္ငံမွာ အဲ့ဒါမ်ဳိးထမ္းၿပီး သြားတဲ့သူမွ မရွိတာကုိး။ မအားတဲ့ၾကားက မိန္းမက ပူဆာေတာ့လည္း လုပ္ေပးတာပဲ။

မိန္းမကလည္း ခ်စ္လိုက္ပံုမ်ား ေစ်းသြားဝယ္ရင္းနဲ႔ ေနဦး ငါ့ေယာက်္ား ဒါေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္ ဆိုၿပီး အေျပးကေလးကုိ သူ႔ေယာက်္ားႀကိဳက္တာေတြ ဝယ္ေကၽြးတယ္ဗ်ာ။ ညဆိုေတာ့လည္း ရယ္စရာေတြေျပာ ပါးစပ္ကုိ မေစ့ရဘူး။ တေယာက္ကုိ တေယာက္ညွာရင္း ခ်စ္ရင္း ျဖည့္ဆည္း ေပးရင္းနဲ႔ ဒီမိသားစုဆီေရာက္သြားေတာ့ ပါးလံုးေတာ္ေတာ္ေလးကုိ လူသစ္ စိတ္သစ္ ျဖစ္လာ ပါတယ္။

ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ပါးလံုးေနာ္ေဝကုိေရာက္ကတည္းက မိုးလင္းလာရင္ ေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္မယ္ အခ်ိန္ရရင္ စာနည္းနည္းၾကည့္မယ္။ ေက်ာင္းတက္မယ္ ျပန္လာမယ္။ ေစ်းဝယ္မယ္။ ျပန္ေရာက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာ နည္းနည္းကိုင္မယ္။ ညစာျပင္မယ္။ စားမယ္။ တခါတေလ ဘေလာ့လည္မယ္။ စာၾကည့္မယ္။

အခန္းရွင္းမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လိမ့္ပတ္လည္ေနတာ။ အၿမဲတမ္း ဘာလုပ္လုပ္ သီခ်င္းေလးတေအးေအးနဲ႔ လုပ္တတ္တဲ့ပါးလံုး သီခ်င္းဆိုဖို႔ေတာင္ေမ့ေနတယ္။ ဒီေရာက္ၿပီးကတည္းက။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အရင္ဆို ဖုန္းေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ၾကာေလ သူတို႔ကဖုန္းေခၚပါေျပာရင္လည္း မေခၚျဖစ္သလို သူတို႔ဖုန္းေခၚရင္လည္း ငါမအားလို႔ေနာ္။ ေနာက္ေတာ့ ျပန္ဆက္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတယ္။

လူေတြနဲ႔ စကားေျပာဖို႔ေတာင္ ေမ့ေနတာလား။ ဘာျဖစ္တာလည္းေတာ့မသိဘူး။ ေျပာင္းလည္းလာတယ္။ လူက တိတ္ဆိတ္လာသလိုျဖစ္လာတယ္။ အဲ့ေတာ့ ၾကာလာေတာ့ လူက စက္ရုပ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနသလားမသိဘူး။ တခါတေလ လမ္းေလွ်ာက္တာကုိ ေလွ်ာက္တယ္ ဆိုတာေတာင္ ေမ့ေနတတ္တယ္။ စိတ္ညစ္ရင္လည္း ငိုဖို႔ေမ့ေနသလို ေပ်ာ္ရင္လည္း ရယ္ဖို႔ေမ့တတ္တယ္။

အဲ့လိုျဖစ္ေနတဲ့ပါးလံုး အဲ့အိမ္ေရာက္သြားေတာ့ တခါမွ မရခဲ့ဖူးတဲ့ ေမတၱာ ဆက္ဆံမႈေတြ ရခဲ့တယ္။ ပါးလံုးအေဒၚေတြ အဖြားေတြက ပါးလံုးတို႔ကုိ အရမ္းခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုန္းကန္မႈေတြၾကားမွာ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ဆိုတာကုိေတာ့ ဆက္ဆံမခံခဲ့ရဘူး။ မနက္ဆို ဘယ္သူမွု မႏႈိးခင္ ကုိယ့္ဟာကုိ ထခဲ့ရတယ္။

ႏႈိးျခင္းမခံခဲ့ရဘူး။ အဲ့အိမ္ေရာက္ေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းလို႔ ေန႔ခင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ ပါးလံုးေရ ထေတာ့ဆိုၿပီး ည အိပ္မရပဲေနလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေမထက္က ဆံပင္ေလးသပ္ၿပီးလာႏႈိးေတာ့ ၾကည္ႏူးမိတယ္။ တခါမွ ဒါမ်ဳိး အႏႈိးမခံရဖူးပဲကုိး။ ဆံုးမစရာရွိတာကုိ ေအးေအးေဆးေဆး ဆံုးမသလို ေျပာစရာရွိတာကုိလည္း ေအးေအးေဆးေဆးေျပာျပသြားတယ္။

ပါးလံုးျပန္လာတဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္မွာလည္း တလမ္းလံုး ပါးလံုးကုိဖုန္းေခၚတယ္။ ဖုန္းကုိင္ေနာ္ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း တတြတ္တြတ္မွာတယ္။ မိဘက သားသမီးကုိ စိတ္ပူတဲ့ ခံစားခ်က္ကုိ ပါးလံုးခံစားလိုက္ရတယ္။ ပါးလံုးအေဖကေတာ့ ပါးလံုးကုိစိတ္ပဲခ်တာလား ယံုပဲ ယံုၾကည္ တာလားေတာ့ မသိဘူး။ ခရီးစထြက္ပါၿပီဆိုကတည္းက ဖုန္းကေလးတခ်က္ေတာင္ မေခၚဘူး။

ပါးလံုးျပန္ေရာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ေတြ ပုိမ်ားလာတယ္။ ေမတၱာဆိုတဲ့ အရာနဲ႔ ကင္းကြာရင္ လူဆိုတာ စက္ရုပ္တရုပ္လို ျဖစ္လာတတ္ပါလားဆိုတာလည္း သိလာတယ္။ အင္း ဒါနဲ႔ပဲ အရစ္က ေတာ္ေတာ္ရွည္သြားၿပီ။


အဲ့ဒါနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ေႏြရာသီ ပါးလံုးတို႔စပိန္အတူတူ သြားၾကမယ္တဲ့ ေျပာျဖစ္ေရာ။ ေနာက္ေတာ့ ပါးလံုးလည္း လည္ၿပီးပတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဦးေလးက လို္င္းေပၚမွာေျပာတယ္။ ပါးလံုးတဲ့ ဝက္ၿမီးကုိ ႏိုင္ေအာင္ထိန္းႏိုင္ရင္ ေႏြရာသီ ခရီးစရိတ္ကုိ သူခံမယ္တဲ့။ ကဲ ဒီဝက္ၿမီးကုိ ဘယ္လိုဖမ္းရမလည္း။ ပါးလံုးလည္း မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ပါဘူး။

အခုေတာ့ ပါးလံုးတေယာက္ ရည္မွန္းခ်က္ တခုတိုးလာပါၿပီ။ အဲ့ဒါကေတာ့ တျခားမဟုတ္ဘူး။ တေန႔တေန႔ ဝက္ၿမီး ဘယ္လိုဖမ္းရပဆိုတာကုိပဲ ေတြးေနမိတယ္။
အကုိေတြအမေတြလည္း စာေလးဖတ္ ပံုေလးၾကည့္ပီး ဒီအတုိင္းေတာ့ ျပန္မသြားနဲ႔ေနာ္။ ဝက္ၿမီးဖမ္းဖို႔လည္း ကူစဥ္းစားေပးၾကဦး ဒါမွေနာက္ႏွစ္ ပုိ႔စ္အသစ္အဆန္းေလးေတြ တင္လို႔ရမွာဗ်။
ပံုေတြကုိ ႏွိပ္ၿပီးေတာ့ အႀကီးခ်ဲ႕ၾကည့္ရင္လည္း အစဥ္ေျပပါတယ္။

ဒါကေတာ့ ေနရွင္နယ္ သီေရတာရဲ့ ေဘးဘက္က အရုပ္သံုးရုပ္ပါ။ သူတို႔က နာမည္ေက်ာ္ ျပဇာတ္သမားေတြေပါ့။



သူတို႔ေတြခ်ည္း ၇ိုက္ခဲ့တဲ့ ပံုကလည္း မရွိ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလည္း ဗဟုသုတကလည္း ဖလွယ္ခ်င္ဆိုေတာ့ ဒီလိုပဲတင္လုိက္ပါတယ္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။

ဒါကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ရံုးပါ။

ဒါကလည္းအတူတူပဲ ဟိုဘက္ဒီဘက္ စံုေအာင္ရိုက္ထားတာပါ။

ဒါကလည္း ေနရွင္နယ္သီေရတာကုိ ၇ိုက္ထားတာပါ။ ဟိုအေပၚက လူသံုးေယာက္နဲ႔႕ ေဘးဘက္ေပါ့ေနာ္။


ဒါကေတာ့ ပါးလံုးေျပာတဲ့ ကုိယ္လံုးတီးပန္းၿခံက angry boy ေပါ့။ သူ႔ပံုက အရမ္းကုိအသက္ဝင္တယ္ဗ်ာ။ ေနကရွိန္ေနေလေတာ့ ရိုက္ထားတာ သိပ္ေတာ့ မျမင္ရဘူးျဖစ္သြားတယ္။ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။

သဘာဝက်က် ထုထားတဲ့ အရုပ္ေတြကုိ သေဘာတက်ရိုက္ခဲ့တာေလးေတြ ေဝဌတာပါ။


အဘိုးႀကီးအဘြားႀကီးျဖစ္ေနရင္ေတာင္ အဘိုးႀကီးစိတ္ညစ္ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့အခ်ိန္ အဖြားႀကီးက ေဘးက အားေပးေနတယ္တဲ့။ (ထင္တာကုိေျပာတာ)

အင္း ဒီပံုကေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက လူမ်ဳိးတုံးသတ္ျဖတ္ျခင္းကုိ ခံရတဲ့ Red Indians လူမ်ဳိးပါ။ ဒါက လူနည္းစုက်န္တာပါ။ သူတို႔မႈတ္တာက ဝါးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ပုေလြလိုေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ တေခ်ာင္းတည္းမဟုတ္ဘူး ဆက္ထားတာ လူရိုင္းကားထဲက အသံမ်ဳိးစံုကုိ လုပ္ႏိုင္တယ္ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုတာလည္း အသံက ေကာင္းေနေရာဗ်ာ။ တခ်ဳိ႕က ပိုက္ဆံထည့္ၾကတယ္ သူတို႔အေခြေတြလည္း ေရာင္းတယ္။ ပစၥည္းလည္းေရာင္းတယ္။ သေဘာက်တယ္ဗ်ာ။ သနားလည္း သနားမိတယ္။ လူသားခ်င္းအတူတူ ဘာလို႔မ်ား ဒီလိုရက္စက္ပါလိမ့္ေပါ့။ စိတ္ထဲရွိတာကုိ ေျပာျပတာပါ။


အင္း ဒါကေတာ့ က်ားခ်ည္းပဲ သံုး (ေကာင္)လို႔ကေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူးဗ် ဦးေလးကပါေလေတာ့ ကုိယ့္ဟာကုိသာ ျဖည့္ဖတ္သြားေတာ့ေနာ္။ ဒီက်ားႀကီးက ေတာ္ေတာ္အသက္ပါတယ္ဗ် ေနာ္ေဝႏိုင္ငံကုိေရာက္တဲ့ သူတိုင္း ဒီက်ားေရွ႕မွာ ဓါတ္ပံုရိုက္ၾကတယ္။ က်ားႀကီးကုိေရႊ႕မယ္ဆိုတုန္းကလည္း လူထုကုိေၾကျငာသလို က်ားႀကီးကုိျပန္ထားမယ္ဆိုတုန္းကလည္း လူထုကုိေၾကျငာတယ္။

လာပါၿပီ မင္းသား ဒါကေတာ့ ေနာ္ေဝအမ်ဳိးသားေန႔မွာ ဝက္ၿမီး တေယာက္ က်ားဆိုမွက်ား တႏွစ္မျပည့္ေသးတဲ့က်ား ေကာင္မေလးကုိ ခ်ိတ္ေနတာေလ။ ပါးစပ္ဟလို႔ သူ႔ကုိမ်က္ႏွာေပၚေအာင္ ၇ိုက္ဖို႔က လူၾကပ္ေနလို႔ ၇ိုက္မရဘူးျဖစ္တာကုိ မွီရာကုိရိုက္ထားလိုက္တဲ့ပံု။

ဒီပံုကေတာ့ သူ႔အေဖနဲ႔အေမ ဓါတ္ပံု၇ိုက္လြန္းလို႔ အရိုက္မခံခ်င္တဲ့အတြက္ စိတ္ဆိုးၿပီး ဆူပုပ္ေနတဲ့ပံု။

ဒါကေတာ့ ေလညွင္းခံေနတာတဲ့ေလ။

ဒါကေတာ့ သတင္းစာဖတ္ရင္း စေတာ့ေစ်းကြက္ၾကည့္ေနတာ သူေလးလသားတုန္းကေပါ့။

အင္း မိုက္တဲ့လူထြက္ခဲ့ က်န္တဲ့သူနဲ႔ခ်မယ္တဲ့ စိန္ေခၚေနတာ။ လိမၼာရင္ စာရင္းေပးခဲ့လို႔ရတယ္ေနာ္။

ေစ်းျခင္းထဲလည္း ဝင္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။

ဒါကေတာ့ ဝမ္းဆက္နဲ႔ ပုိ႔စ္ေပးေနတာ။

ေဘာလံုးတလံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ဝက္ၿမီး

ဒီလိုလည္း ဝင္ခ်င္ေသးတာ

အင္း ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အိပ္ရင္ ဒီလုိပဲ ေမွာက္အိပ္တတ္တယ္။ ဘယ္အခ်ိန္အိပ္အိပ္ ဒီအတုိင္းပဲ။

သူအိပ္တဲ့ပံုကေတာ့ တပံုစံတည္းပဲ။ မႏိုးမခ်င္း ဒီအတိုင္းပဲ။

လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစပဲရွိေသးတယ္ ေခသူမဟုတ္ ဌက္ဖမ္းမယ္ဆိုပဲ။

အင္း ဒီေဂ်ဆိုေတာ့လည္း ပြတ္လိုက္တာပဲ။

ဆုန္သင္းပါရ္လည္း အလြတ္မေပးဘူးေလ။

ဒါကေတာ့ ပါးလံုးေျပာတဲ့ ဦးေလးမိသားစု ကုိယ္လံဳးတီးပန္းၿခံေရွ႕မွာ ရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။

ခ်စ္မယ္ဆိုတာခ်ညး္ပဲ။

ခ်စ္ၾကပါ ခ်စ္ၾကပါ။

အခုလိုလည္း ဇိမ္ခံတတ္ေသးတယ္။

သြားခဲ့သေလာက္ကုိ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္။ အမွားပါရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။
တေယာက္စီတိုင္းအေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး