ဘယ္သူပါလိမ့္ေပါ့ ဖားျပဳတ္ႀကီးကုိး

အင္း မေန႔ကတည္းက ပါးလံုးဒီပုိ႔စ္ကုိ တင္မလို႔ပါ တင္ၿပီးေတာ့မွ ျပန္ျဖဳတ္လိုက္တာ။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ေရးခ်င္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ႀကီး ကဘာကုိဆိုလိုခ်င္မွန္း မေပၚဘူးဗ်ာ။ ပုိ႔စ္ရဲ့ ဆိုလိုရင္းဘာမွန္းမသိတာမေျပာနဲ႔ေလ ပါးလံုးကုိယ္တိုင္လည္း စိတ္က ဘယ္တိုင္းျပည္ေရာက္ေနမွန္းမွ မသိတာကုိေနာ္။ ေသခ်ာတာေတာ့ စိတ္က ျမန္မာျပည္မွာပါ ။အေျပးတပိုင္းနဲ႔ကုိ ျပန္ခ်င္မိတာပါျမန္မာျပည္ကုိ။ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ျမင္မႈတခုခု မပါပဲ မျပန္ခ်င္ေလေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ပဲ အားေပးလုိက္ရေတာ့တယ္ “ဟိုက္တင္း” ပါးလံုးေရလို႔ေလ။

ပါးလံုး မေန႔က စာေရးေနရင္းနဲ႔ အကုိတေယာက္က လွမ္းပို႔ေပးတယ္။ ကေလးေတြ ဝါးလံုးတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုၿပီး ပုိက္ဆံေတာင္းေနတဲ့ လင့္ေလးကုိ လွမ္းပို႔ေပးတယ္။ လူက ထမင္းစားရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ဆက္လည္းမစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ရည္လည္း ဝဲမိတယ္။ သိေနေပမယ့္ အခုလိုက်ေတာ့ ပုိမခံစားႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလည္း။ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလည္း စဥ္းစားမိတယ္။ ေက်ာင္းတက္ရင္း အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္။

အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ကူညီခ်င္မိတယ္။ ကုိၾကယ္ေလးကုိလည္း ေတာ္ေတာ္အားက်တယ္။ အလုပ္ကလည္း ရွာတာကုိ မရဘူးဗ်ာ။ လိုခ်င္လြန္းလို႔ျဖစ္မယ္။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေလး သြားလုပ္ခ်င္မိတယ္။ ပင္ပန္းမယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ ကေလးေတြ ပင္ပန္းတာကုိ မမွီေလာက္ပါဘူး။ သူတို႔ကို ပါးလံုးအရမ္းသနားတယ္ဗ်ာ။ ဘာေျပာရမွန္းကုိမသိေအာင္ပဲ။ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္မေကာငး္ဘူးဗ်ာ။

ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေလးကုိ ေျပာျပတာပါ။ ပါးလံုးသြားတဲ့ အစည္းအေဝးအေၾကာင္းေလးကုိ ပံုေလးေတြနဲ႔ပဲ ေျပာျပလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္။ စာေရးထားတာက ဦးတည္ခ်က္ေပ်ာက္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မတင္ေတာ့ဘူးေနာ္။ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါေနာ္ အကုိအမမ်ား။ ဝက္ဝံေလးတက္ဂ္ထားတဲ့ ပုိ႔စ္ကလည္း တင္ခ်င္ေပမယ့္ သံခေမာက္ မဝယ္ရေသးလို႔အဟိ။
ေအာက္ကပံုေလးေတြကုိ ရႈ႕စားလိုက္ဦးေနာ္။


ဒါက ကစားေနၾကတဲ့ပံုေလ

ဒီပံုကေတာ့ ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ပံုေပါ့ေနာ္။

ဒါကေတာ့ ဝန္ႀကီးကုိးေယာက္

အဲ့ေန႔က ပါးလံုးတုိ႔နဲ႔ လာေဆြးေႏြးတာက အဂၤလန္က ဆရာ။ သူနဲ႔႕ လူေတြရဲ့ စရိုက္ ဗီဇ အေၾကာင္းကုိေဆြးေႏြးတာေပါ့ေနာ္။ ပါးလံုးတို႔အကုန္လံုး အဲ့ဒါကုိ လန္႔ေနၾကတာေလ။ ေလးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ရင္လည္းခုန္ၾကတယ္။ အဲ့ေန႔ကုိလူတိုင္း စိတ္ဝင္တစားေစာင့္ေနရတာကုိး။

ကဲ ငါ့တို႔ဗီဇအေၾကာင္း လူေတြရဲ့ အက်င့္စရိုက္ေတြအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးမယ္ေဟ့လို႔ မေျပာပဲ ပါးလံုးတို႔ ရင္ခုန္ေနတဲ့ ဗီဇဆီကုိ မသိမသာေလးေရာက္သြားပါတယ္။ သူက မ်က္ႏွာဖံုးေတြ အမ်ားႀကီးပဲသူပါလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူကမ်က္ႏွာဖံုးတခုကုိတပ္လုိက္တယ္။ ႏွဖူးမွာ ပါးစပ္ပံုႀကီးနဲ႔။ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဆရာက အဲ့မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ၿပီးေတာ့ စကားကုိေသေအာင္မ်ားတာ။

ပါးလံုးတို႔ကေျပာတာေပါ့ ငါတို႔အစည္းအေဝးလုပ္ေနတယ္။ ဝင္ေဆြးေႏြးဆိုေတာ့ သူေျပာခ်င္ရာကုိ ပဲေျပာေနတယ္။ ပါးလံုးတို႔က သူ႔ကုိဒီအစည္းအေဝးထဲမွာ သူပါေဆြးေႏြးေအာင္လုပ္ရမွာေလ ဥေပကၡာ ျပဳလို႔မရဘူး။ ဘယ္လိုလူပဲျဖစ္ျဖစ္ တန္ဖိုးထားၿပီး ရေအာင္ဆြဲေခၚရမယ့္ အေနအထားျဖစ္ သြားတာေပါ့ေနာ္။ ဒါကေတာ့ ေဆြးေႏြးရင္းနဲ႕မွသိလာတာ။

အဲ့လိုပဲ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ တခုၿပီးတခု တပ္တယ္။ အ၇မ္းအပ်င္းႀကီးတဲ့ပံုေတြ ငါသိငါတတ္ ငါေျပာတာ အမွန္ဆိုတဲ့ ပံုေတြ တပ္တယ္ဗ်ာ။ အဲ့လိုတပ္ရင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာဖံုးတခုကုိလည္း တပ္လုိက္ေရာ ပါးလံုး ဝင္ေဆြးေႏြးဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားတယ္။ ငါဒီရုပ္ႀကီး ျမင္ဖူးပါတယ္ေပါ့ေလ။ ဘယ္မွာျမင္ဖူးတာပါလိမ့္ ေပါ့။

မ်က္ႏွာက ၿပဲၿပဲဗ်ာ ဖားျပဳတ္လိုပဲ ဖားျပဳတ္ကုိေတာ့ အားနာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲ့မ်က္ႏွာဖံုးက ႏွဖူးမွာလည္း ၾကယ္ႀကီးနဲ႔ ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါတပ္ၿပီးေတာ့ သူကလူတကာကုိ အာဏာလုိက္ေပးၿပီး အႏိုင္က်င့္ေနေလရဲ့ဗ်ာ။ ေၾသာ္အဲ့ေတာ့မွ အမွတ္ရတယ္။ အသက္ကုိ နံရိုးၾကားမွာ မူလီနဲ႔စုတ္ထား တဲ့ ႀကိမ္စာဝေလ ေမာင္လွေလကုိပဲကုိး။

အဲ့မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ပံုကုိျမင္ေတာ့ ပါးလံုးကေလးေတြကုိ သတိယတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေတြမွာက ကေလးေတြကုိ အရမ္းဦး စားေပးတယ္။ အဲ့ဒါဘာလို႔ဦးစားေပးတာလည္းတဲ့ ပါးလံုးကုိ ဆရာမကေမးဖူးတယ္။ ပါးလံုးေျဖ လိုက္တာက ကေလးဆိုတာ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လူႀကီးျဖစ္လာမယ္။

အနာဂတ္ရဲ့မ်ဳိးဆက္သစ္လို႔ လူႀကီးဆိုတာ အိုၿပီးရင္ ေသမွာအဲ့ေတာ့ တိုင္းျပည္တျပည္မွာ ကေလးေတြကုိ ေသခ်ာျပဳစုပ်ဳိး ေထာင္မွသာ ကေလးေတြ ႀကီးလာရင္ ပညာတတ္ေတြေပါမယ္။ ပညာတတ္ေတြ ေပါမွသာ တိုင္းျပည္ေနာင္ေရး စိတ္ေအးရေပမေပါ့လို႔ ေျဖခဲ့ဖူးတယ္။

အခုေတာ့ ကေလးေတြက ပညာရွာဖို႔မေျပာနဲ႔ တရက္ကုိ ထမင္းတနပ္စားရဖို႔ေတာင္ ဝါးလံုးကုိတီး ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းဆိုရင္း ပုိက္ဆံေတာင္းစားေနရတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေတြမွာ ကေလးေတြကုိ စကားေျပာ ရင္ ကေလးကေမာ့ၾကည့္ရတာမ်ဳိးမလုပ္ဘူး။ ကေလးေတြကုိ တရိုတေသေလးေျပာတယ္။ အေလး ထားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ငယ္တဲ့ ကေလးျဖစ္ပါေစ သူတို႔ရဲ့ စိတ္ကူးကုိ သူတို႔ရဲ့အယူအဆကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားေပးတယ္။ အေရးတယူလုပ္တယ္။ ကြာပ။

ေၾသာ္ ဒါေတြေျပာရင္ေဒါေတြပါတယ္ အဲ့ေတာ့ ေဒါေတြမပါရေအာင္ ဒါေတြမေျပာေတာ့ဘူးဗ်ာ။ အရစ္နည္းနည္းရွည္သြားတယ္။ ဟဲဟဲ ဒီေအာက္က သံုးပံုက အဲ့ဆရာသမား သရုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ပံုပါ။



အဂၤါေန႔က်ေတာ့ ပါးလံုးတို႔ကုိ အဖြဲ႔ေသးေလးေတြခြဲလိုက္တယ္။ ေဆြးေႏြးရမယ့္အေၾကာင္း အရာ ကုိေျပာတယ္။ ဘာသာေရးေပါ့ေနာ္။ ဘာလို႔ယံုၾကည္လည္း ဘာကုိကုိးကြယ္လည္း အဲ့ေန႔က အဲ့ဒါ ေဆြးေႏြးတယ္။ အဲ့လိုၿပီးေတာ့ ညေနပိုင္းမွာ ပါးလံုးတို႔ကုိ အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔ခြဲလိုက္တယ္။ တဖြဲ႔ကေတာ့ ဟိုတယ္မွာေနခဲ့ရတယ္။

သူတို႔ကေတာ့ အေၾကာင္းအရာတခုကုိ ေဆြးေႏြးေပါ့ေနာ္။ ပါးလံုးတို႔အဖြဲ႔ကေတာ့ ျပတိုက္ကုိေလ့ လာေရးသြားရတယ္။ ေနာက္ေန႔တျခားအဖြဲ႔သြားတဲ့အခ်ိန္ ပါးလံုးတို႔က ေဆြးေႏြးေပါ့ အဲ့လိုခြဲလိုက္ တယ္။ အဲ့ဒီျပတုိက္မွာ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ခဲ့တယ္။ အံ့ၾသတာက ဒီေနာ္ေဝႏိုင္ငံမွာ အဲ့ဒီလီလီဟန္းမား မွာ ဟိုးအရင္က စခဲ့တဲ့ ေနရာေပါ့ေနာ္။ လူေတြေနသြားတယ္။

ရြာတရြာေပါ့ အဲ့ဒါကုိ ဟိုးေရွးက သံုးခဲ့တဲ့အတိုင္း သမိုင္းနဲ႔တကြသူတို႔ထားထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းေတြ ေနာက္တံငါရြာ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာင္း ဘယ္အျခမ္းက မိန္းခေလးထိုင္တာက အစ ေသေသခ်ာခ်ာဗ်ာ။ ပါးလံုးတို႔ကုိ လိုက္ရွင္းျပတယ္။

ပါးလံုးဓါတ္ပံုေလးေတြျပရင္းနဲ႔ ျပန္ေျပာျပမယ္ေနာ္။ ေအာက္မွာ။ အဲ့လိုသြားရေတာ့ေလ အံ့ၾသမိတယ္။ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တယ္။ အဲ့ေခတ္ ကလူေတြက ေတာ္ေတာ္ အရပ္ပုပံုရတယ္ဗ်ာ။ အိပ္ယာေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေတြကိုသူတို႔က အခုထိ ထိမ္းသိမ္းထားတာေတြ႔ရတယ္။

အႏွံ႔သြားတာေတာင္ မႏွံံဘူးဗ်ာ။ အခ်ိန္ကသိပ္မရဘူး ေန႔တဝက္ပဲဆိုေတာ့ေလ။ အဲ့ဒါကုိ ရသ ေလာက္ အေျပးအလႊားလည္ရတာေပါ့ေလ။ ပါးလံုးရယ္ Sindre ဆိုတဲ့ ပါးလံုးသူငယ္ခ်င္းရယ္။ သူနဲ႔ကဟိုေရာက္မွခင္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ခင္သြားတယ္။ သူ႔ကင္မယာနဲ႔ပဲအကုန္ရိုက္ လိုခ်င္တာကုိ ေျပာၿပီး၇ိုက္ခိုင္းရတယ္။ ဟိုမွာ သြားတာ လူက ၂၄ေယာက္ဆိုေတာ့ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ဟာကုိ လည္ခိုင္းတယ္ေလ။
ဘယ္ေလာက္က်ယ္လည္းဆိုေတာ့ အဲ့ဒီေျမပံုစာရြက္ေလးကုိင္ၿပီးသကာလ ေလွ်ာက္လည္ရပါတယ္။
ဒီပံုက အဲ့ဒီျပတိုက္ထဲကေပါ့ေနာ္ ဟိုးအရင္က အဲ့ၿမိဳ႕မွာတံငါသည္ေတြက ရြာတရြာလိုပဲ သပ္သပ္ေနၾကတယ္။ အဲ့ဒီတံငါရြာသားေတြ တက္ခဲ့တဲ့ ဘုရားေက်ာငး္ေရွ႕မွာ ရိုက္ခဲ့တာပါ။ အိမ္ဟုတ္ဘူးေနာ္။ အဟိ။
ဒါကေတာ့ အဲ့ျပတိုက္ထဲမွာရွိတဲ့ ဟိုးအရင္က လူေတြတက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းပါ။ အဲ့ေျမပံုက အဲ့ေခတ္ကတည္းက သံုးခဲ့တဲ့ေျမပံုပါ။ အဲ့ဝတ္စံုကေတာ့ အဲ့ေခတ္ကလူေတြဝတ္တဲ့ ရိုးရာဝတ္စံုပါ ျပတိုက္ထဲမွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြက အဲ့ဝတ္စံုေတြကုိ ဝတ္ၾကရပါတယ္။
အင္း ဒီအိမ္ကေတာ့ အဲ့ဒီရြာမွာရွိတဲ့ ပုိက္ဆံခ်မ္းသာၿပီး အရမ္းကုိ ေမာက္မာတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ့အိမ္ေပါ့ အခုစားပြဲက သူ႔အခန္းထဲက သူ႔ကုတင္ေဘးက စားပြဲပါ အဲ့ေခတ္က က်မ္းစာအုပ္ကေလးပါ တင္ထားတယ္ေလ အခုေနာ္ေဝစာနဲ႔ မတူဘူးဗ်။
ဒါကေတာ့ သူအိပ္တဲ့ကုတင္ေပါ့ေနာ္။ အရပ္ပုတယ္ထင္တယ္ေနာ္ ကုတင္မွန္သမွ် အဲ့ေလာက္ပဲဗ် အိမ္တိုင္းကကုတင္ေတြေလ။
ဒါကေတာ့ သူေဌးမႀကီးရဲ့မီးဖိုေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ။ သူသံုးခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြေလ။
ဒါကေတာ့ သူေဌးမႀကီးရဲ့ ဧည့္ခန္းေပါ့
ဒီပံုကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းအတြင္းပိုင္းပံုပါ။
အင္း ဒီပံုကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းအျပင္ပိုင္းေပါ့ေနာ္။
ဝက္ဝံေလးေရ ငါေနာက္အပတ္မွ နင့္တက္ဂ္ပုိ႔စ္ေရးေတာ့မယ္ေနာ္။ ပါးလံုးလီလီဟန္းမားၿပီးေတာ့ ခရီးဆက္ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ ေနာက္ေတာ့မွေရးေတာ့မယ္။ ဝက္ၿမီးေလးတို႔အိမ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့အေၾကာငး္ေပါ့။ အဟိ။

တစ္ဦးတေယာက္စီတိုင္းအေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ
ခင္မင္လွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး

မန္႔ခဲ့ေနာ္ ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးေပါ့ေနာ္။