စတစ္ကာနဲ႔ ေရာ့ကာတိုက္ပြဲ

မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းတက္ရမွာ ဆိုေပမယ့္ အိမ္စာလည္းနည္းလို႔ အခန္းရွင္းရင္း ေရာ့ကာ (Rocker)ေလးကုိေတြ႔လို႔ သတိယသြားတယ္။ ဒီေရာ့ကာ(Rocker)ျမင္ေတာ့ ပါးလံုးရဲ့ ေျခသလံုးေလးကို ေတာင္ျပန္ပြတ္မိတယ္။ အဲ့ဒီအျဖစ္က ျပန္ေျပာျပရမွာေတာင္ ၾကက္သီးထတယ္။ ပါးလံုးေနာ္ေ၀ကုိမလာခင္က အေမရိကားသြားမယ့္သူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္။ "ငါအေမရိကားေရာက္ လို႔ကေတာ့ေရာ့ကာ( Rocker) ဖိနပ္ကုိ ၀ယ္စီးပစ္မယ္"တဲ့။

အဲ့ဒါနဲ႔ ပါးလံုးလည္း " ဟင္နင္ကလည္း တယ္လည္းအႀကံႀကီးပါလားေပါ့။ ေက်ာင္းဘယ္လိုတက္မယ္မစဥ္းစားဘူး"လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း ပါးလံုးက ေတာကေလးဆိုေတာ့ ေရာ့ကာ( Rocker) ဖိနပ္က ဘာပံုလည္းဆိုတာလည္း မသိဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အဆန္းအျပားေတြစိတ္မ၀င္စားလို႔လားမသိဘူး သူေျပာတဲ့ ေရာ့ကာ(Rocker) ကုိ လည္း သတိမထားမိဘူး။

သူကေျပာတယ္။ "နင္လည္းေနာ္ေ၀ေရာက္ရင္ မစီးခ်င္လို႔မရဘူးတဲ့ အဲ့ဒါနင္အျမင့္မစီးခ်င္ရင္ေတာင္ တေျပးညီစီးလို႔ရတယ္တဲ့။ အရမ္းေအးေတာ့ ေရာ့ကာ( Rocker) မစီးလို႔ မရဘူးတဲ့။သူေျပာတဲ့ေရာ့ကာ( Rocker) ဖိနပ္ဆို တာက ေျခသလံုးထိရွည္တဲ့ ဖိနပ္ကုိေျပာတာ။

ဒါနဲ႔ စိတ္မ၀င္စားဘူးဆိုေပမယ့္ ပါးလံုးရဲ့ မသိစိတ္ထဲမွာ အဲ့ေရာ့ကာ (Rocker)ဆိုတာႀကီးက ႀကီးစိုးေနတယ္ထင္တယ္။ လူျမင္ရင္ ဖိနပ္လုိက္ၾကည့္ရတာ အေမာ သူေျပာတာလည္းဟုတ္တယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ လူတိုင္းေရာ့ကာ( Rocker) ဖိနပ္ေတြ စီးၾကတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ ပါးလံုးလည္း အေဖ့ကုိ အဲ့ေရာ့ကာအေၾကာင္းပဲ ေျပာေနမိတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း စီးခ်င္သလိုလိုေပါ့။


ႏွင္းေတြလည္း က်လာေရာ ပါးလံုးတို႔ စီးေနတဲ့ ဖိနပ္ေတြက မရေတာ့ဘူး ႏွင္းကေတာ္ေတာ္ထူတာဗ် အဲ့ဒါနဲ႔ အေဖနဲ႔ ပါးလံုးဖိနပ္ဆိုင္ကုိသြားၾကတယ္။ ဖိနပ္ရွာတာေပါ့ အဲ့ဒါနဲ႔ အနီေရာင္ ႀကိဳက္တဲ့ပါးလံုး ဖိနပ္အနီေရာင္ေလး ၀ယ္လာတယ္။ ေနာက္ေန႔ေတာ့ ေက်ာင္းကုိစီးသြားမယ္ေပါ့။ အိမ္ထဲမွာလည္း စီးၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကည့္၇တာ အေမာ။ အထဲမွာလည္း ဂြမ္းေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ေႏြးတယ္ အိမ္ထဲမွာစီးတုန္းက ေတာ္ေတာ္လည္းသက္ေတာင့္သက္သာရွိတယ္။

အဲ့ဒီေန႔မနက္က ႏွင္းကအရမ္းအရမ္းကုိ က်တာဗ်ာ။ ေလေတြလည္းတိုက္။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္။ ဘတ္စ္ခ်ိန္လည္းမသိေတာ့ ေျခလွ်င္ေပါ့။ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔မလြယ္တာ သိေပမယ့္ ပါးလံုးကေတာ့ ေနပူပူ မိုးရြာရြာ မုန္တိုင္းလာလာ အဲ့ေန႔မွာေတာ့ သြားမွာပဲ။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ေရာ့ကာ (Rocker) ဖိနပ္ အသစ္ကေလးကုိ အရမ္းစီးခ်င္လို႔ေလ။

အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့မနက္က ေက်ာင္းသြားတယ္။ ေစာေစာကုိသြားတာ ေရာ့ကာ(Rocker) ဖိနပ္ကုိ ျမန္ျမန္စီးခ်င္လြန္းလို႔။ အဲ့ဒါနဲ႔ အိမ္ကထြက္တုန္းကေတာ့ ေျမႀကီးနဲ႔ ေျခေထာင္ေတာင္ ထိရဲ့လားမသိဘူး။ ေျမာက္ႂကြ ေျမာက္ႂကြနဲ႔။ ေနာက္ေတာ့ လမ္းထိပ္ထိက အစဥ္ေျပတယ္။

လမ္းေရာက္ေတာ့ ေျခသလံုးက နည္းနည္းစစ္ကနဲ စစ္ကနဲ နာလာသလိုပဲ အဲ့ဒါနဲ႔ ဘာျဖစ္လည္းေပါ့ ဖိနပ္ေပါက္ရေအာင္ကလည္း ေျခေထာက္မွာမနာပဲ ေျခသလံုးမွာစပ္ ကနဲ စပ္ကနဲ ျဖစ္ေနတယ္။ ပါးလံုးလည္း အစပိုင္းေတာ့ သတိမထားမိဘူး။

ဒီမွာကအ၇မ္းေအးေတာ့ ေဘာင္းဘီကို အတြင္းကအသားကပ္တစ္ထပ္၀တ္ရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ေန႔မွ ၀တ္တဲ့ အသားကပ္က ေျခအိတ္ပါ တစ္ဆက္တည္း အရင္ေန႔ေတြကေတာ့ ေျခ အိတ္သတ္သတ္ အတြင္းကတစ္ထပ္က ေျခသလံုးထိပဲ။ အဲ့ေတာ့ စတစ္ကာက အသားမွာ ကပ္ေနတာ။ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားေတာ့မွ အသားကပ္နဲ႔ ေရာ့ကာေတြ႔ေနၾကတာကုိး။

အသား ကပ္လည္း အသားကပ္ဆိုတဲ့အတိုင္း ကပ္ေနတာ သူကလည္း စ၀တ္ကတည္းကအတိုင္း ေနရာကုိ ဟိုေရႊ႕ဒီေရႊ႕ေရႊ႕ခ်င္ပံုမေပၚဘူး။ အဲ့ေတာ့ သူကလည္းမေရႊ႕ မေရႊ႕ဆိုနည္းနည္းမွကုိမေရႊ႕တာ ပါးလံုးလိုပဲ ဂ်စ္ကပ္ကပ္ ေပစုတ္စုတ္ထင္ပါရဲ့။

ေနာက္ေတာ့ ေရာ့ကာကလည္း ေခသူမွမဟုတ္တာ။ သူ႔အထဲမွာ ပါတဲ့ အေမႊးေတြနဲ႔ အသားကပ္ကုိ လွမ္းစပံုရ တယ္။ အဲ့ေတာ့ ပါးလံုးေျခတလွမ္းလွမ္းတိုင္း ေရာ့ကာက ေရႊ႕ရပီေလ။ သူကသူခ်ည္းေရႊ႕ခ်င္ပံုမရ ဘူး။ စတစ္ကာကုိပါေခၚတယ္။

အဲ့ေတာ့ စတစ္ကာက ရမိရရာ လွမ္းဆြဲပံုရတယ္။ အဲ့ေတာ့သူမွီတာက ပါးလံုးရဲ့ မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ ေျခသလံုးေမႊးေတြေလ။ အဲ့ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကပ္တြက္တာက အေရးမႀကီးဘူး ပါးလံုးတေယာက္ ေက်ာင္းကုိ ဘူးသီးလံုးေလာက္ရွိတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းကုိသြားရၿပီေပါ့။ ေက်ာင္းက ကုိးနာရီတက္မယ္ေလ။ ပါးလံုးက ျပန္လွည့္ရင္လည္း မမွီေတာ့ဘူး။ ဆက္သြားရင္လည္း တ၀က္ က်န္ေသးတယ္။ ေက်ာင္းကတရက္ပ်က္ရင္ ဘာမွသိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။

ဘာလုပ္ရမလည္းကုိမသိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေက်ာင္းေနာက္က်လည္း ဆရာမကုိ ရွင္းျပ ရေတာ့မွာေပါ့။ ထံုးစံအတုိင္း ဒုကၡေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ “ ဘုရားသခင္ေရ သမီးကုိပစ္မထားပါနဲ႔ တခုခု စီစဥ္ေပးပါ”ဆိုၿပီး မ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ ဆုေတာင္းရေတာ့တာေပါ့။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ပါးလံုးမ်က္ ရည္မက်ခံႏိုင္ရိုးလား။ အသားနာမွာအရမ္းေၾကာက္တဲ့ ပါးလံုးက တလမ္းလံုး ေျခသလံုးေမႊးကုိ ႏႈတ္ခံရတာလည္းမဟုတ္ ေျခလွမ္းတိုင္း ေစာင့္ဆြဲခံေနရတာ။ မ်က္ရည္က်ၿပီေပါ့ေနာ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုရားကလည္း သနားသြားပံုရတယ္။ ေကာန္းကလွမ္းေခၚတယ္။ သူ႔ကားေလးကုိ ပါးလံုးေဘးမွာရပ္ၿပီးေတာ့။ ပါးလံုးလည္း သူေခၚတိုင္း အၿမဲျငင္းခဲ့သမွ် အဲ့ေန႔ေတာ့ ဘယ္လိုဘယ္လို သူ႔ကားေပၚပါသြားတယ္ မသိဘူး။ ေၾသာ္ ေကာန္းဆိုတာကေတာ့ အီသီရိုးပီးယား မေလးပါ။ သူကပါးလံုးတို႔နဲ႔ ေက်ာင္းမွာတခန္းထဲေလ။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူကထံုးစံအတိုင္း ေနေကာင္းလား လို႔ေမးတယ္။ လမ္းထိပ္မေရာက္ခင္ထိ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

အခုမေကာင္းဘူးလုိ႔ေျပာေတာ့မွ သူကဟုတ္ပါရဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔တဲ့။ အဲ့ေတာ့မွ ေရာ့ကာနဲ႔ စတစ္ကာတို႔ ရဲ့ တိုက္ပြဲအေၾကာင္းကုိေျပာျပလိုက္တယ္။ သူကေတာ့ အရမ္းကုိရယ္တယ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ ပါးလံုးေက်ာင္းကုိ အမွီေရာက္သြားတယ္။ အခန္းထဲကလူေတြကေတာ့ အံ့ၾသ ၾကတယ္။ ပါးလံုးမ်က္ႏွာကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့။ အံ့ၾသေတာ့မေပါ့။ ပါးလံုးက အၿမဲ ၿပံဳးၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန တတ္တာကုိး ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းေရာက္တာနဲ႔ အားလံုးကုိလိုက္ႏႈတ္ဆက္တာ။

ေနာက္ေတာ့ ခမီးလာက ပါးလံုးကုိၾကည့္ၿပီး ပါးလံုးဘာျဖစ္လည္းတဲ့။ အဲ့ေတာ့ ေကာန္းက ေျပာျပတယ္ အစအဆံုးေလ။ ခမီးလာက ပါးလံုးရဲ့ေက်ာကုန္းေလးကုိ ထံုးစံအတိုင္း လာပြတ္ၿပီး အားေပးတယ္။ ခမီးလာဆိုတာကေတာ့ ရိုးေမးနီးယားမေလးပါ။ အခုေတာ့ ပါးလံုးရဲ့ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေလးေပါ့။ နားခ်ိန္လည္း က်ေရာ ပါးလံုးတို႔ ေက်ာင္းကအားလံုးက ပါးလံုးသတင္းကုိ သိသြားၾကတယ္။

သိေတာ့မေပါ့ နားခ်ိန္ဆိုေကာ္ဖီေသာက္ၾက စားခ်င္တာစားၾက အဲ့လို ေကာ္ဖီေတြဘာေတြ ေသာက္ဖို႔က ပါးလံုးတို႔အခန္းကုိျဖတ္ရတာ ပါးလံုးက တေက်ာင္းလံုးကသူေတြနဲ႔ ခင္ေနတာကုိး။ ေနာက္ေတာ့ ပါးလံုးကရွင္းျပတယ္ ေလ။ ပါးလံုးတို႔ႏိုင္ငံမွာက ပူေတာ့ အဲ့လိုေရာ့ကာလည္း မစီးတဲ့အေၾကာင္း ပါးလံုးလည္း တခါမွ အဲ့လို ဖိနပ္ရႈပ္ရႈပ္ေတြ မစီးခဲ့ဖူးတဲ့ အေၾကာင္း ညွပ္ဖိနပ္ပဲစီးတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ သူတို႔က အားေပးၾကပါတယ္။

အားေပးရံုမကဘူး အခန္းထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ခိုင္းေသးတယ္။ သူတို႔လမ္းဖယ္ေပး မယ္ဆိုပဲ။ ေတာ္ပါၿပီ ညေနေတာင္ဘယ္လိုျပန္ရမွန္းမသိဘူး။ ေကာ္ဖီေတာင္ထမေသာက္ဘူး။ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာစိုးလို႔ ခမီးလာေဖ်ာ္လာတာကုိ အသင့္ေသာက္လိုက္တယ္အားနာနာနဲ႔။

ကဲပါးလံုးေရ ဥာဏ္ရွိသမွ်ထုတ္ေဟ့ ဆိုၿပီး ဘာလုပ္မလည္းစဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။ ဖ်က္ရစီးရ ၀ါသနာပါတဲ့ပါးလံုး အသားကပ္နဲ႔ေျခအိတ္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ တဆက္တည္းျဖစ္ေနတာကုိ အိုးစားခြဲရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အႀကံရတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ကတ္ေၾကးသြားယူၿပီး ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ သူတို႔ခ်စ္ ျခင္းကုိ မခြဲခ်င္ခြဲခ်င္နဲ႔ ခြဲပစ္လိုက္တယ္။ မခြဲလို႔လည္းမျဖစ္ဘူးေလ။ မဟုတ္ရင္ ပါးလံုးအိမ္ဘယ္လို ျပန္ရမွန္းေတာင္သိမွာမဟုတ္ဘူး။

ေကာန္းကားနဲ႔လည္း မလိုက္ခ်င္ဘူး။ ဘတ္စ္ကားနဲ႔လည္းမျပန္ခ်င္ဘူး။ ႏွင္းေတြၾကားထဲ လည္းလမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ဒီလိုပဲဆံုးျဖတ္ရေတာ့မွာေပါ့။ ေနာက္ဆံုးညေန အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ အေဖကိုေျပာျပေတာ့ အေဖက ပါးလံုးရဲ့ဖိနပ္ကုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေခါက္ေပးတယ္။ ေနာက္ေန႔မနာေတာ့ေအာင္တဲ့။

ၿပီးေတာ့ အေဖကေျပာတယ္။ ပါးလံုးတဲ့ အဲ့ဒါမ်ဳိးေလးေတြကုိ မွတ္ထားၿပီး စာေရးတဲ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္ထားလို္က္တယ္။ စတစ္ကာနဲ႔ ေရာ့ကာတိုက္ပြဲဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိုက္ပြဲျဖစ္တာက အေရးမႀကီးဘူး။ ပါးလံုးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ အထိနာသြားတယ္ဗ်ာ။

နာေတာ့မေပါ့။ စတစ္ကာနဲ႔ ေရာ့ကာတြဲ၀တ္ၿပီး စတန္႔ထြင္ခ်င္တာကုိး။ သူငယ္ခ်င္းတို႔လည္း စတန္႔ထြင္ခါနီးစဥ္းစားေနာ္။ သူတို႔တည့္မတည့္ကုိေပါ့။

ဟဲဟဲ ဆားခ်က္တာ ဒီမွာႏွင္းေတြ ျပန္က်ေနၿပီဆိုေတာ့ သတိယလို႔ေလ ေရာက္စတုန္းက အျဖစ္ေလးကုိ ဒါနဲ႔ ဆားခ်က္တာ ၿပီးေတာ့ အခုတေလာ စာေမးပြဲၿပီးလို႔နားရမလားမွတ္တယ္ မနားရဘူး။ ႏိုင္ငံတကာေက်ာင္းသားအစည္းအေဝး အေရြးခံရတာနဲ႔ ကိုးရက္တက္ရမယ္တဲ့ လူကၿပိဳင္းေနေတာ့ လံုးဝလံုးဝကုိ မသြားခ်င္ဘူး ဒါေပမယ့္ အေတြ႔အႀကံဳေတာ့လည္း လိုခ်င္တာနဲ႔ ကိုးရက္လံုးမတက္ပဲ ျပန္လာလိုက္တယ္။

ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ပါးလံုး ပရိုက္တစ္ဆင္းရတဲ့ ေက်ာင္းက ႏွစ္တိုင္း ေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္ၿပီးေတာ့ ဆင္းရဲတဲ့ႏိုင္ငံေတြကုိ လွဴတယ္။ အဲ့ဒါ ပါးလံုးက ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေျပာျပထားေတာ့ သူတို႔ဒီႏွစ္ ျမန္မာျပည္က ကေလးေတြကုိ လွဴသင့္မလွဴသင့္ ပါးလံုးကုိ အင္တာဗ်ဴးတယ္။ ပါးလံုးလည္း အခ်က္အလက္နဲ႔ ေျပာျပေတာ့ သူတို႔ဒီႏွစ္ ျမန္မာျပည္ကိုလွဴမယ္တဲ့။ လွဴမယ္ဆိုရင္လည္း ဘယ္လိုလွဴသင့္ေၾကာင္းပါ ေျပာရတယ္ေလ သိတယ္ဟုတ္ ဖားျပဳတ္အေၾကာင္း အဟိ။

အဲ့ဒါ ေသာၾကာမွာ ေစ်းေရာင္းပြဲလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္အတြက္ျဖစ္ေနတယ္ေလ ၿပီးေတာ့ ပါးလံုးက မိဘေတြကုိ ရွင္းျပဖို႔ပါ တာဝန္ယူထားတယ္ဆိုေတာ့ ပါးလံုးရွိမွေကာင္းမွာေပါ့ေနာ္ ကုိယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ လုပ္ေပးတဲ့ကိစၥကုိ ကုိယ္က ငါမအားဘူး ေက်ာင္းသားအစည္းရွိတယ္ေျပာရင္ ဘယ္ေကာင္းမလည္းေနာ္ ဒါနဲ႔ပဲ ဟိုအစည္းအေဝးကုိ ေလးရက္ပဲတက္ၿပီး ျပန္လာလိုက္တာ။

ပါးလံုးတေယာက္ အလုပ္ ရႈပ္တာလား အရႈပ္လုပ္တာလားေတာ့မသိဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ ဘေလာ့လည္းမလည္ျဖစ္ ကြန္ပ်ဴတာကုိ လံုးဝမကိုင္ျဖစ္ဘူး ျဖစ္သြားတာ။ အခုေတာ့ ပုိ႔စ္လည္းတင္ခ်င္ ေရာက္စကအျဖစ္ကုိလည္းသတိယတာနဲ႔ ဆားခ်က္လိုက္တာ ခြင့္လႊတ္ေနာ္။

ပါးလံုး အိမ္လည္ၿပီး စာေတြအရမ္းကုိ ဖတ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ႏွစ္တက္မယ့္ေက်ာင္းအတြက္ ပါးလံုးစာေမးပြဲေျဖရမယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ ပါးလံုးစာအုပ္ပံုထဲ ပိေနတယ္ဆိုပါေတာ့။ ဟင့္ဟင့္။ ပါးလံုး အိမ္အားလံုးကုိ မလည္ျဖစ္ရင္လည္း ခြင့္လႊတ္ေနာ္ ပါးလံုးအခ်ိန္လုၿပီး ရသေလာက္ေတာ့ လည္ပါ့မယ္ေနာ္။

အားလံုးအားလံုးအေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး