မ်က္စိမွိတ္ထားပါလွ်က္
ေကာင္းကင္ကုိ သတိရသည့္အခါ
တိမ္မ်ားကုိ ျမင္ေနရပါသည္။
အလြန္ေဝးကြာသည့္ အရပ္သို႔ ေရာက္ေနပါလွ်က္
ပင္လယ္ျပာကုိ စဥ္းစားမိသည့္အခါ
လိႈင္းပုတ္သံကုိ ၾကားေရာင္ေနတတ္ပါသည္။
အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ အိပ္ေနပါလွ်က္
ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ စိတ္ေရာက္သြားသည့္အခါ
ႏွင္းဆီရနံ႔ကုိ ခံစားရရွိတတ္ေနျပန္သည္။
ေသဆံုးသည္ထိ
မွတ္မိကၽြမ္းဝင္သြားေစမည့္ အရာမွာ
ငါ့ခ်စ္သူသာ ျဖစ္၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ ေမာင္စိန္ဝင္း ပုတီးကုန္း ရဲ့ ကဗ်ာေလးေပါ့။ ခံစားခ်က္ခ်င္း တုိက္ဆိုင္လို႔ အလြတ္မွတ္ထားမိတဲ့ ကဗ်ာေလးဆိုလည္းမမွားပါဘူး။ အဲ့တုန္းက စာအုပ္တအုပ္ကေန ဖတ္မိရင္း ခံစားမိလို႔ မွတ္ထားေပမယ့္ နေမာ္နမဲ့ႏိုင္တဲ့ ပါးလံုး ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိေတာ့ မမွတ္မိပါဘူး။ ကုိယ့္ဟာကုိ ေခါင္းစဥ္ေပးရေလာက္ေအာင္လည္း ...........ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါေနာ္။ ပါးလံုးခရီးသြားရင္လည္း လက္လြတ္စပါယ္ မသြားပဲ ဗဟုသုတေလးေတြလည္း ျပန္မွ်ေဝႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္။
အားလံုးအားလံုးအေပၚ ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစ
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီမေလး ပါးလံုး