ထားခဲ့ဖူးေသာ ရည္းစားမ်ား (တက္ဂ္ပို႔စ္)

ရည္းစားအေၾကာင္းေရးခိုင္းေတာ့ မေရးရင္လည္း ဒီအကုိကုိမေလးစားရာေရာက္ဦးမယ္။ ဒီအကုိကလည္း စာေမးပြဲရွိတယ္ဆိုတာကုိ အလိုက္မသိေတာ့လည္း ပါးလံုးက အလုိက္သိမွျဖစ္ေတာ့မယ္ေလ။ ေရးျပန္ရင္လည္း ဘာေရးရမွန္းမသိ။ အဲ့ေတာ့ ပါးလံုးစဥ္းစားလိုက္တယ္။ မေတြ႔ရ မျမင္ရ မထိေတြ႔ရရင္ မေနႏိုင္ခဲ့တဲ့ ပါးလံုးကရည္းစားလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပါးလံုးရဲ့ တန္းစီေနတဲ့ ရည္းစားေတြအေၾကာင္းကုိ မေရးခ်င္ေရးခ်င္နဲ႔ ေရးရေတာ့မွာေပါ့။

အမွန္ကေတာ့ စာေမးပြဲၿပီးမွေရးမလို႔။ အခုေတာ့ စာထဲလည္းအဲ့စိတ္ကေရာက္ေနတယ္။ ေရးလုိက္မွပဲ စာကုိေအးေအးေဆးေဆး ဆက္လုပ္လို႔ရမယ့္သေဘာရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ ေရးၿပီဗ်ာ။ အဟဲ ေသေသခ်ာခ်ာသာ ဖတ္ေပေတာ့။ ကုိဂ်ပန္တို႔ ကုိဖိုးစိန္တို႔လိုေတာ့ အခ်စ္ေတြက အုန္းျမစ္ေတြလို မမ်ားပါဘူး။ အဟဲ။

ဒီလိုဗ်။ ပါးလံုးက ငယ္ငယ္ကတည္းက အိမ္ကေပးထားတဲ့ တာ၀န္ကုိလုပ္မယ္။ ေက်ာင္းသြားမယ္။ စာက်က္မယ္။ သိုင္းကားၾကည့္မယ္။ ဘုရားေက်ာင္းသြားမယ္။ ေရကူးမယ္။ ဒါပဲေလ။ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့အထိ ဘာကုိႀကိဳက္လို႔ ဘာကုိစြဲလမ္းမွန္းမသိဘူး။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာၾကတယ္။ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ပါးလံုးေရွ႕မွာ သူတို႔ရည္းစားအေၾကာင္းမေျပာဘူး။ ေကာင္ေလးေတြ ပါးလံုးကိုရည္းစားစာေပးခ်င္ရင္ေတာင္ ပါးလံုးမရွိတဲ့အခ်ိန္မွ စားပြဲမွာလာထားရဲတယ္။ ေအာင္သြယ္လည္း ဘယ္သူမွမလုပ္ရဲဘူး။ ပိတ္ေျပာပစ္လို႔ေလ။ အသဲႏွလံုးမရွိဘူးတဲ့။ အဲ့ေလာက္ကုိ ေတာ္တာ။ သူတို႔ေျပာရင္ ကုိယ္နဲ႔လံုး၀မဆိုင္သလိုကုိ ေနတာ။

ပထမႏွစ္တက္ေတာ့ ပါးလံုးသူ႔ကုိစြဲလမ္းလာတယ္။ မနက္ဆိုရင္ သူနဲ႔မေတြ႔ရရင္ တေန႔လံုး ေန႔လည္စာလည္းစားမရ ဘာစားစား တခုခုလိုေနသလိုပဲ။ သူ႔ကုိမေတြြ႔ရရင္ မေနႏိုင္ဘူး။ သူ႔အတြက္ အၿမဲတမ္းလည္း ပုိက္ဆံကုိဖယ္ထားတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ေလ ညဆိုရင္ ပါးလံုးက အိမ္ျပန္ေနာက္က်တယ္။ ဆယ္တန္းေတြကုိ ကုိက္လိုက္လုပ္တာ ႏွစ္ေနရာဆိုေတာ့ ၉နာရီေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။

အဲ့လိုဆို ပါးလံုးအတြက္ ခ်န္ထားတဲ့ ညစာက ထမင္းၾကမ္းမက်န္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ပါးလံုးညစာကုိ မစားပဲ မနက္သူ႔အတြက္ခ်န္ထားတယ္။ အဲ့ေလာက္ကုိစြဲလမ္းခဲ့တာ။ သူက ပါးလံုးတို႔အိမ္နားမွာပဲေလ။ ျမန္မာျပည္က ထြက္လာေတာ့လည္း အစပိုင္းဆို လံုး၀မေနတတ္ဘူး။ မနက္ဆို သူ႔ကုိမွမေတြ႔ရ မျမင္ရကုိး။ သူဘယ္သူလည္းဆိုတာ ေနာက္ဆံုးမွေျပာျပမယ္ေနာ္။ သူက ပထမရည္းစားေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္ဒုတိယရည္းစားကလည္း ပထမႏွစ္မွာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးတာ။ သူ႔ကုိစျမင္တုန္းက သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ မဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔ထင္ထားတာ။ ေနာက္ေတာ့မွ သူကတကယ္ကုိသန္႔တယ္ဗ်။ သိလား။ သူငယ္ခ်င္းကတခါမိတ္ဆက္ေပးတာနဲ႔ ေနာက္ေန႔ဆို ေက်ာင္းက ျပန္ရင္သူ႔ကုိ မျမင္ရ မေတြ႔ရရင္ကုိ မေနႏိုင္ဘူးသူ႔ကုိ၊ ပါးလံုးေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔ က်ဴရွင္သြားတယ္။

၆နာရီထိုးၿပီးမွ သူကထြက္ေလ့ရွိတယ္။ အဲ့ေတာ့ ပါးလံုးက က်ဴရွင္ရွိတဲ့ေန႔ဆို သူနဲ႔ေတြ႔လို႔ရတယ္။ က်ဴရွင္ဆင္းတာနဲ႔ သူ႔ဆီလစ္တာပဲ ၿပီးမွ ကုိက္လိုက္လုပ္တယ္။ အဲ့အခ်ိန္ကုိ အိမ္ကသိတယ္။ အိမ္ျပန္မလာႏိုင္ဘူးေလ။ က်ဴရွင္မရွိတဲ့ေန႔ေတာ့ မေတြ႔ရဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ဴရွင္ရွိတဲ့ေန႔ေတာ့ သူနဲ႔ရေအာင္ေတြ႔တယ္။ သူ႔ကုိမေတြ႔ရရင္ ပါးလံုး သူမ်ားကုိစာသင္ရတာလည္း စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ အဟီး။ သူကေတာ့ ေတာင္ငူက အာရွဒနဘဏ္ ေထာင့္မွာေနတယ္။ အဲ့ဒါဘယ္သူလည္းဆိုတာ ေနာက္ဆံုးမွ ျပန္ေျပာမယ္ေနာ္။ သူက ပါးလံုးကုိဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ဒုတိယရည္းစားဆိုပါေတာ့။

အဲ ေနာက္သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးတာနဲ႔ ပါးလံုးအဲ့ပထမႏွစ္မွာပဲ ေနာက္ထပ္စြဲလမ္းစရာေပၚလာျပန္ေရာ။ သူ႔ကုိ စမိတ္ဆက္ေပးတုန္းကေတာ့ အထင္ေသးတယ္ဗ်ာ။ သိလား။ ဟင္နင္ကငါ့ကုိသူ႔ဆီမွ ေခၚလာရလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ စိတ္ထဲက။ သူကေတာ့ ပါးလံုးက်ဴရွင္မရွိတဲ့ေန႔ေတြဆို ေက်ာင္းကအျပန္ သူ႔ကုိေတြ႔ရရင္ အေမာကုိေျပသြားတာပဲ။
အထူးသျဖင့္ စာေမးပြဲရွိတယ္ဆိုရင္ ပါးလံုးစိတ္ေတြေရာ လူေရာပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ သူ႔က အၿမဲေအးခ်မ္းေနတာပဲ။ စာေမးပြဲမွာ ေခါင္းပူခဲ့သမွ် သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ အေမာေတြဘယ္ေရာက္ ကုန္တယ္မသိဘူး။ အဲ့ေလာက္ကုိ ေအးခ်မ္းတာ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မွာ ဟိတ္ဟန္မရွိဘူး။ အရွိအတိုင္းေလးကုိ ေအးခ်မ္းတာ။ သဘာ၀ပဲေလ။ အဲ့ဒါကုိသေဘာက်တာ။

သူကေတာ့ ဘယ္မွာေနတယ္မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကုိေတြ႔ခ်င္ရင္ေတာ့ ဘိုးဘြားရိပ္သာေထာင့္ကုိ သြားရတယ္။ ပါးလံုးက်ဴရွင္မရွိတဲ့ေန႔ေတြဆို ပါးလံုးအဲ့လမ္းက ျပန္တယ္။ သူ႔ကုိ၀င္ေတြ႔တယ္။ ၿပီးမွအိမ္ျပန္တယ္။ သူ႔ကုိအဲ့ေလာက္စြဲလမ္းခဲ့တယ္။ ပါးလံုး အစြဲလမ္းဆံုးတတိယ ရည္းစားေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့အစြဲလမ္းဆံုး ေတာင္ငူက သံုးေယာက္ကုိ ပါးလံုး ျပန္ေရာက္လို႔ကေတာ့ အေျပးသြားေတြ႔မွာပါ။ သူတို႔ေတြရွိပါေစ ဆုေတာင္းတယ္။ သူတို႔ဆီကုိ အေရာက္သြားမလို႔ေလ။

ေနာက္ဆံုး စတုတၳေျမာက္ကေတာ့ အခုထိ စြဲလမ္းတုန္းပဲ သူမရွိရင္ကုိ မေနႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနတာ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိေတာ့မယ္။ ပါးလံုးသူ႔ကုိစြဲလမ္းတာကုိ အိမ္ကသိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အိမ္ကအေဒၚေတြက တခါမွ သူနဲ႔ေတြ႔ရေအာင္ မကူညီပါဘူး။ ေတြ႔ခ်င္ရင္ ကုိယ့္ဟာကုိသာ ရွာႀကံရတယ္။

မွတ္မွတ္ရရ ပါးလံုးအရမ္းဖ်ားတုန္းကေပါ့။ ပါးလံုးက ငယ္ငယ္ကတည္းက ကုိယ္ေတြလက္ေတြ အရမ္းကုိက္တတ္တယ္ေလ။ အဲ့လိုနာၿပီဆိုရင္ စကားလည္းမေျပာေတာ့ဘူး။ အိပ္ယာထဲမွာကို လဲေနတာ။ ဟိုဘက္ဒီဘက္လည္း ေရႊ႕လို႔မရဘူးေလ။

အိမ္ကအေဒၚက စိတ္ပူတာေပါ့။ ေဆးခန္းေတြလည္းစံုလို႔ ေဆးရံုလည္းေရာက္တယ္။ ေနာက္ တရုတ္အပ္စိုက္ဆိုလည္း စိုက္တယ္။ အဲ့ဒါေတာင္မေပ်ာက္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးပါးလံုးအေဒၚလည္း အရမ္းကုိစိတ္ညစ္ၿပီး သူအိမ္ကထြက္သြားတယ္။ ျပန္လာေတာ့ ပါးလံုးအေဒၚက သူ႔ကုိေခၚလာတယ္။

ပါးလံုးေပ်ာ္လိုက္တာ။ ဘာမွမစားမေသာက္တဲ့ပါးလံုးေလ။ ဘယ္လိုေပ်ာ္မွန္းကုိမသိဘူး။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ပါးလံုးဘယ္လို ဘယ္လိုေနေကာင္းသြားလည္း မသိဘူး။ ပါးလံုးအေဒၚေတြက ေနာက္တခါဖ်ားၿပီဆိုရင္ သြားေခၚေပးရမလားေျပာတယ္။ အဲ့ဒါေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ေပ်ာက္ေရာ။ သူက စတုတၳရည္းစားေပါ့။

ကဲသူတို႔နာမည္ေတြ ေျပာျပမယ္ေနာ္။ သိခ်င္ေနၿပီဟုတ္။ အင္းပထမရည္းစားကေတာ့ ပါးလံုးတို႔ေတာင္ငူမွာ သူ႔ကုိေခၚၾကတာေတာ့ ငါးၾကင္းေရႊ၀ါ တဲ့ ငယ္ေပါင္းတဲ့။ တို႔ဖူးေလ။ ပါးလံုးမိုးလင္းလို႔ မစားရရင္ မေနႏိုင္ဘူး။ စားရင္ေတာင္ ထမင္းၾကမ္းနဲ႔ပဲစားခ်င္တာ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ညကတည္းက ထမင္းၾကမ္းမက်န္မွာဆိုးလို႔ ညစာပါ တခါတေလ အငတ္ခံတယ္ေလ။အဟိ။

ဒုတိယရည္းစားနာမည္ကေတာ့ ေတာင္ငူမုန္႔ဟင္းခါးဟင္းရည္က်ဲ။ ဒါေတာင္ အာရွဘဏ္ေထာင့္ကေနာ္ အဲ့အေဒၚႀကီးက သုတ္တာ အရမ္းေတာ္တာပဲ။ ပါးလံုးလို ဘာကုိမွစြဲစြဲလမ္းလမ္း မႀကိဳက္တတ္တဲ့သူေတာင္ မစားရရင္ ဘိန္းစြဲသလိုပဲ။ သူကသုတ္ရင္လည္း ခ်ဳိင့္ထဲမွာ ဇြန္းနဲ႔ပဲေမႊေပးတာ ႏွံေနတာပဲ ေျပာရင္းေတာင္ စားခ်င္လာၿပီ။ ဂလု...ဂလု....။

အင္း တတိယ ရည္းစားကေတာ့ တျခားမဟုတ္ဘူး ဘိုးဘြားရိပ္သာေဒါင့္က မက်ည္းေဖ်ာ္ရည္ ဟိတ္ဟန္မရွိတာကေတာ့ သူကအထမ္းနဲ႔ေရာင္းတာ။ သူကေက်ာက္ေက်ာေလးေတြလည္းပါတယ္။ ေစ်းလည္းသက္သာတယ္။ ေရခဲလည္းပါတယ္။ သံပုရာျခမ္းေလးလည္းပါတယ္။ ခ်ဳိလည္းခ်ဳိ။ ေအးလည္းေအး။ ေမႊးလည္းေမႊး အစပ္လည္းတည့္တယ္။ေဆးသၾကားမပါဘူး သဘာ၀ ထန္းလွ်က္နဲ႔ေဖ်ာ္တာ ေကာင္းမွေကာင္း အဲ့ေတာ့မွေတာ့ သူ႔ကုိစာေမးပြဲ ေျဖၿပီး မေတြ႔ရရင္ ဘယ္ေနႏိုင္ပါ့မလည္း။

အင္းေနာက္ဆံုးတေယာက္ေတာ့ ဂ်ယ္လီ မစားရရင္ကုိ ေသမလိုပဲ။ အိကလည္းအိ ေမႊးလည္းေမႊး ေၾသာ္ ဂ်ယ္လီေတာင္ ရိုးရိုးမဟုတ္ဘူးေနာ္။ တလုတ္စာပါးစပ္ထဲ ထည့္ရံုပဲေနာ္ သူကအရမ္းစားေကာင္းတာပဲ။ သိလား၊ အဖ်ားပါေပ်ာက္တယ္။ ဖ်ားတုန္းက အေဒၚကႀကံရာမရေတာ့တဲ့အဆံုး ဂ်ယ္လီအထုတ္ႀကီးတထုတ္၀ယ္လာတာ။ တထိုင္တည္းကုိစားပစ္တာ။ မနက္ေနေကာင္းသြားေရာ။ စားၾကည့္ပါလား ထိုင္းကလာတာေလ။ အရမ္းေကာင္းတယ္။ သူက ေနာက္ဆံုးခ်စ္သူဆိုပါေတာ့။

ဒီေလာက္ဆို ကုိဗညားေက်နပ္ေလာက္ပါၿပီေနာ္။ အပ်ဳိႀကီးေတြနဲ႔ ေနခဲ့တဲ့ပါးလံုး၊ အပ်ဳိႀကီးဇာတာပါတဲ့ပါးလံုးကုိ ပထမဆံုး အတဂ္ ခံရတာက ထားခဲ့ဖူးေသာ ရည္းစားမ်ားတဲ့ ဘယ့္ႏွယ့္ ဘာေရးလို႔ေရးရမွန္းကုိမသိဘူး။ အဲ့ေတာ့ ဒီလိုေရးလိုက္တယ္ေလ အဟိ ဖ်ံက်တာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ မေရးတာထက္စာရင္ေပါ့။

အကုိေတြအမေတြကုိ တလက္စတည္း ေတာင္းပန္ပါရေစေနာ္။ ပါးလံုး ဒီ၂ပတ္ေက်ာ္ေလာက္ ဘေလာ့နဲ႔ေ၀းေနပါဦးမယ္။ လည္ျဖစ္မယ္လည္း မထင္ပါဘူး။ အိမ္ကုိလည္း ခဏအပ္ခဲ့ပါရေစ။ လႊင့္မပစ္ၾကနဲ႔ေနာ္။ အိမ္ကုိလာေစာင့္ေပးၾကေနာ္။ ပါးလံုးစာေမးပြဲရွိလို႔။

အကုိေတြအမေတြရဲ့ စာေတြကုိလည္း စာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႔ အေၾကြးဆပ္ပါ့မယ္။ ပါးလံုးမရွိတဲ့အိမ္ကေလးကုိ နည္းနည္းပါးပါး ေစာင့္ေပးၾကပါေနာ္။ ပစ္မထားနဲ႔ေနာ္။ တံျမတ္စည္းတို႔ အရြက္ေတြေၾကြရင္ နည္းနည္းေကာက္ေပးေနာ္။ ေသာက္ေရေလးလည္း ျဖည့္ေပးေနာ္။အိမ္မွာ။ စိတ္ခ်လက္ခ်ေလး စာေမးပြဲေျဖလုိက္ဦးမယ္ေနာ္။ ဒီတပတ္ စာလည္းမ်ားလို႔ေမတၱာရပ္ခံတာပါ။

ကဲ တက္ဂ္ၿပီေဟ့ ေသာ့သာေဆာင္ထားေပေတာ့။ ခင္မင္စြာျဖင့္
၁။ ။ကုိမီကုိဇံ (ပန္ျမတ္သြင္) တေထာင့္တညေရးေပေတာ့ ပါးလံုးစာေမးပြဲၿပီးတာနဲ႔လာဖတ္မယ္ေနာ္။
၂။ ။ေမာင္ဖိုးနမ္း (ခ) ကုိလင္းေန အဟဲခင္လို႔
၃။ ။အျဖဴေရာင္အကုိမ်ား( ေရးခ်င္တဲ့သူသာေရး)
၄။ ။အေမမ်ားေန႔ၿပီးတာေတာင္ အသစ္မတင္တဲ့ ကုိေနေဒးသစ္
၅။ ။ေမြးေန႔အတြက္ မအားတဲ့ၾကားထဲက ပါတီလုပ္ေပးေသာ ကုိေ၀ယံ
၆။ ။အခုဘုန္းႀကီး၀တ္ေနတဲ့ ပါးလံုးကို ဂ်ယ္လီေလးလို႔ေခၚတတ္တဲ့ ကုိလင္းၾကယ္ျဖဴ (ထြက္တာနဲ႔ေရးေပေတာ့)
က်န္တဲ့သူကေတာ့ စဥ္းစားတာ တက္ဂ္ၿပီးကုန္ၿပီဆိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးလုိက္ေတာ့မယ္။ အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ေခတၱ ပင္ဆင္
ခ်စ္ပါးလံုး